Bij de Helpdesk van Mikado, kenniscentrum voor interculturele zorg, gaat de telefoon. Er belt een moeder van een zoon met schizofrenie. Ze klinkt ongerust. Haar zoon heeft geen vaste woon- en verblijfplaats en de vrouw weet niet meer wat ze moet doen om hem te helpen. Wiebe de Jong, coördinator van de Helpdesk, staat de moeder rustig te woord. Hij luistert aandachtig, stelt vragen en geeft adviezen waar ze verder mee kan. De vrouw hangt opgelucht op. Vier dagen per week beantwoorden de deskundige medewerkers van de MikadoHelpdesk - telefonisch en per mail -de meest uiteenlopende vragen van mensen uit verschillende culturen die in Nederland wonen en die vragen hebben over schizofrenie.

‘Aan de moeder vroeg ik of ze al bij de huisarts of psychiater was geweest of contact had gehad met Ypsilon, de vereniging van familieleden van mensen met psychose en schizofrenie of met Indigo, een organisatie die zich bezighoudt met familiecoaching. Met deze twee organisaties – die een niet te onderschatten waarde hebben in dit project - werken we nauw samen. Uiteindelijk bleek de vrouw de meeste behoefte te hebben aan een luisterend oor. Die functie vervullen we vaak. Andere vragen waar mensen mee zitten lopen uiteen van, ‘waar kan ik terecht met mijn probleem?’en ‘kan ik iemand spreken die mijn taal spreekt?’ tot ‘hoe herken ik of er iets mis is met mijn zoon, dochter, broer etc.?’. We zijn altijd heel eerlijk tegen de mensen. Als we iets niet weten, zoeken we het uit en dan bellen we ze terug. We bellen in ieder geval alle vragenstellers na verloop van tijd nog een keer op om te vragen of onze suggesties en ons advies ze verder hebben geholpen. Dat wordt enorm gewaardeerd. De meeste bellers vinden ons via via , van horen zeggen, via de huisarts - waar we informatie hebben liggen - en via internet. Maar er is nog een hele grote groep migranten die de weg naar ons nog niet gevonden hebben. Dat zijn mensen die het moeilijk vinden om over hun problemen te praten, moeite met de Nederlandse taal hebben of de symptomen van bijvoorbeeld een psychose niet herkennen. En dan heb je nog de mensen die zich schamen voor hun ziekte of voor hun zieke familieleden. We weten bijvoorbeeld dat Chinezen een vrij sterke prestatiecultuur hebben en vaak mogen familieleden of kennissen die tot hun gemeenschap behoren daarom niets weten van de problemen die zich binnenshuis afspelen.

De groep mensen die de Mikado Helpdesk of andere hulporganisaties niet op eigen houtje vindt, zoeken we zelf op. Wij gaan bijvoorbeeld naar computerlessen voor migranten in de Bijlmermeer (Amsterdam) en werken samen met buurthuizen waar mensen uit verschillende culturen komen. We geven zoveel mogelijk voorlichting over psychose en schizofrenie, hoe je dat kunt herkennen en wat je eraan kunt doen. Daarmee hopen we ook via familieleden en vrienden dié mensen te bereiken die bijvoorbeeld nooit buiten komen of de straat niet op durven. Onze helpdesk bestaat sinds mei 2011, schizofrenie staat er sinds februari 2012 op, en we merken dat het aantal hulpvragen met de dag toeneemt. Daar zijn we blij mee, want daardoor vinden veel mensen de weg naar de juiste hulpverlening.’

www.mikadohelpdesk.nl

www.ypsilon.org

www.indigo.nl

Met dank aan: W. de Jong van Mikado